۱- کمان فیبوناچی‌(Fibonacci Arcs)

استفاده از این ابزار همانند حالت فیبوناچی اصلاحی RET است، در واقع برای یک‌روند که می‌تواند صعودی یا نزولی باشد، می‌توانیم نقاط حمایت یا مقاومت را به دست بیاوریم.

۲- بادبزن فیبوناچی‌(Fibonacci Fan)

این ابزار نیز همانند کمان فیبوناچی برای تعیین محدوده حمایت یا مقاومت استفاده می‌شود و تنها فرق آن این است که در حالت قبلی به‌صورت کمان نمایش داده می‌شود و در این حالت به‌صورت خط است. به تصویر زیر توجه کنید.

۳- فیبوناچی زمانی‌(Fibonacci Time Extension)

این ابزار برای به دست آوردن نقاطی است که احتمالا از لحاظ زمانی جز نقاط عطف‌(کلیدی) به‌شمار بیایند، بنابراین یکی از کارهایی که انجام می‌دهد، به شما این امکان را می‌دهد که زمان را نیز پیش‌بینی کنید. زمانی که در آن تغییر جهت رخ می‌دهد. برای رسم این ابزار کافی است که نقطه حداکثر و حداقل یک کندل را به هم وصل کنید؛ که در این‌بین یک سقف و یک کف همانند حالت‌های پیشین داریم. یادآوری می‌شود که فاصله زمانی بین ستون‌ها مبین اعداد سری فیبوناچی است.

ناحیه پر پتانسیل بازگشتی The potential reversal zone confirmation (PRZ)

هنگامی‌که فیبوناچی‌های از هر نوع در یک نقطه ظاهر می‌شوند، یک ناحیه‌ی پر پتانسیل بازگشتی را نشان می‌دهد که نشانگر بازگشت قیمت‌ها است، در واقع با توجه به‌رسم ابزار فیبوناچی هنگامی‌که چند سطح در کنال سایر عوامل همگرا می‌شوند، یک ناحیه معتبر را تشکیل می‌دهند، در این روش باید از تایم‌های کوچک‌تر نیز استفاده کرد.(min30/60/15‌) تا بر اعتبار ناحیه برگشتی بیفزاید.(تایم‌های کوچک‌تر سریع‌تر شکسته می‌شوند) همچنین می‌توانیم به دنبال شکاف قیمتی باشیم. توجه داشته باشید حجم معامله در PRZ بسیار حائز اهمیت است. استفاده ویژه این ناحیه در الگوهای هارمونیک است که هنگامی‌که این الگوها تشخیص داده شوند، با وجود منطقه‌یPRZ می‌توان اعتبار الگو افزایش می‌یابد.

نکات مهم در ترازهای فیبو

۱سقف‌ها و کف‌هایی که وجود دارد را با رسم فیبو های مختلف استفاده کرده و نقاط prz را شناسایی کنیم.

۲وجود الگوهای شمعی بر روی تراز مهم است و بررسی کنید که سطح با کندل شکسته شده است؟

۳نقاط پایانی نباید از تراز عبور کنند یا حداکثر کمی نفوذ داشته باشیم و درصورتی‌که نفوذ جدی باشد، باید منتظر کندل بعدی بود و از روی آن تصمیم گرفت.

۴الگوهای قیمتی‌(کلاسیک)